از نظر اسلام، زن باید ارزشمند باشد، یعنی از طرفی شخصیت روحی و معنوی داشته باشد،

کمالات انسانی، مثل علم و هنر و اراده قوی و شجاعت و خلاقیت و حتی فضایل معنوی را
  
در سطح عالی داشته باشد و از طرف دیگر مبتذل نباشد و در جامعه پست و بی ارزش نشود.
 
 در تاریخ اسلام بهترین نمونه چنین زنی حضرت زهرا (س) است. او در مسجد چنان خطبه ای 
 
 می خواند که امثال بوعلی نیز قادر به چنین انشایی در مسائل توحیدی نمی باشد.
 
 اما در عین حال، آن حضرت خطبه خود را از پشت پرده می خواند یعنی در عین حفظ حریم خود  
 
 با مردان، نشان می دهد که یک زن چقدر می تواند در جامعه موثر باشد. 
 
 حضرت زینب (س) نیز اینگونه است. در روز عاشورا در مقابل پیکر مطهر امام حسین (ع)
 
  کاری می کند که دوست و دشمن به گریه می آیند. از امام سجاد و دیگر زنان و کودکان
 
 پرستاری می کند و در مقابل دروازه کوفه با خطبه خود، شجاعت علی (ع) و حیای زنانگی را 
 
در هم می آمیزد و خطابه های عالی علی (ع) را یاد مردم می آورد و مردم کوفه را
 
 نسبت به کاری که انجام داده بودند، متنبه می کند. 
  
این است زنی که اسلام می خواهد. شخصیت رشد یافته اجتماعی در عین حیا و عفت و رعایت حریم.
 
 
             از کتاب حماسه حسینی ( خلاصه آثار استاد شهید مرتضی مطهری ) 8