*** باید از داستان گویی به عنوان ابزاری جدی و عالی در تربیت استفاده کرد.

*** رفتارهای خوب، قابل تحصیل و اکتسابی را تشویق و تحسین کنید

     اما ویژگی های ذاتی همچون زیبایی و جنسیت را تشویق نکنید.

*** والدین باید با برخورد محترمانه و مودبانه و صبر و بزرگ منشی،  

     جاذبه ای ایجاد کنند که فرزندان با آنان مشورت کنند.

*** اگر در سختی ها و ناملایمات صبر کنیم و شکایت و ناسپاسی نکنیم،

       می توانیم به بهرمندی از مواهب الهی امیدوار باشیم.

*** حسادت جز ضایع کردن عمر، وقت و استعداد، تخریب ایمان،

      لطمه زدن به سلامت روحی و جسمی هیچ سودی ندارد و خود

        زمینه ساز بسیاری از گناهان دیگر است.

*** صفات بد اخلاقی را قبل از اینکه در ما ریشه بدواند و

      درمانش سخت و دشوار شود در خود ریشه کن کنیم.

*** وقتی به خداوند توکل کنیم و فقط به او امید داشته باشیم، یاریمان می کند

      اما اگر امیدمان به غیر خدا باشد، ما را به همان وامیگذارد. 
 
*** یاس و ناامیدی نتیجه ایمان نداشتن به خدا و امید محصول ایمان به خداوند است.
 
*** خداوند در برابر ترک و اجتناب پایدار از گناه، به انسان علم و
       
        نور و حکمت می دهد و او را مشمول الطاف خاص خود می سازد.
 
*** گفتگوهای غیر ضروری با کسی که محرم ما نیست یکی از دامهای جدی
 
شیطان است تا به تدریج فکر و رفتار ما را آلوده کند.
 
                         از کتاب  ”یوسف، قهرمان خوبیها“  
 
                        مولف    سید مجتبی حورایی